Cukier jest obecny niemal we wszystkich potrawach oraz w wielu produktach spożywczych, podkreślając ich smak i dodając tak lubianej słodyczy. Bez jego dodatku nie mogłyby istnieć takie przysmaki jak słodycze, ciasta czy przetwory. Najpopularniejszą odmianą cukru jest klasyczny biały oraz trzcinowy. Czym się różnią? Który z nich zawiera więcej korzystnych dla zdrowia składników?
Wszechobecny cukier biały
Napoje, desery, ciasta, pieczywo a nawet wytrawne dania – ogólnodostępny cukier biały dodawany jest niemal do wszystkiego, pełniąc w pożywieniu różne funkcje, nieraz bardzo użyteczne. Na przykład dosypany do ciasta drożdżowego uczestniczy w procesie fermentacji alkoholowej, w wyniku której tworzą się pęcherze gazu odpowiadające za puszystość i lekkość wypieków. Cukier biały niemal w całości składa się z sacharozy – organicznego związku chemicznego z grupy dwucukrów (disacharydów) charakteryzującego się słodkim smakiem i dobrą rozpuszczalnością w wodzie. W sklepach najczęściej dostępny jest w formie proszku (cukier puder), kryształków o różnej grubości oraz poręcznych kostek.
Jak wynaleziono cukier z buraka?
Historia tak popularnych obecnie słodkich kryształków zaczyna się dopiero pod koniec XVI w., kiedy to francuski agronom zauważył, że niektóre odmiany buraków posiadają dużą zawartość cukru, jednak dopiero 100 lat później opracowano procedurę przemysłowej produkcji, dzięki czemu w 1801 r. na Śląsku powstała pierwsza cukrownia. W następnych latach w Europie rozpoczęto uprawę buraków cukrowych na szeroką skalę, a wyodrębniona z niego sacharoza stała się produktem ogólnodostępnym, szybko zastępując znacznie droższy miód czy cukier trzcinowy. Obecnie cukier biały nie tylko służy do dosładzania ulubionych napojów, lecz jest także ważnym składnikiem wielu wypieków, deserów i oczywiście słodyczy.
Wyjątkowy cukier trzcinowy
Cukier trzcinowy ma znacznie dłuższą historię niż jego biała odmiana. Już ponad 10 000 lat temu na terenie Nowej Gwinei zaczęto uprawiać trzcinę dla słodkiego soku, lecz produkcję cukru rozpoczęto w Indiach dopiero ok. 3000 r. p.n.e. Przez wiele stuleci cukier trzcinowy był w Europie produktem ekskluzywnym i bardzo drogim, dopóki w XIX w. nie został zastąpiony znacznie tańszą w produkcji odmianą buraczaną.
Skład cukru z trzciny
Podobnie jak w przypadku cukru białego, ten trzcinowy składa się z sacharozy, jednak nie jest rafinowany, czyli oczyszczany z innych składników (stąd złocisty lub brązowy odcień). W związku z tym zawiera dodatkowo niewielkie ilości witamin z grupy B oraz niektóre mikro- i makroelementy (żelazo, magnez, wapń i potas). Ponadto cukier trzcinowy jest nieco mniej kaloryczny, a dzięki uproszczonemu procesowi oczyszczania posiada przyjemny, lekko karmelowy smak, idealnie pasujący do przygotowania ciast, słodkich deserów lub orzeźwiających napojów kawowych.
